Doğuştan katil olan Adam, ilk defa hayatta kalmak için birinin canını aldığı anı hatırlamaz bile. Henüz çocukken, dünyaya bakışı sadece hayatta kalmaya ve güçlü olmaya dayanıyordu. Savaşlar ve ihanetlerle dolu gençliğinde, tek gerçek dostu ölümün ta kendisiydi. Zamanla öldürme yeteneğini bir sanat gibi işledi, her darbesiyle biraz daha soğukkanlılaştı. Üstüne üstlük, iktidara giden yolu, başkalarının zaaflarını kullanarak inşa etti. Kendi şöhretinin yarattığı korku, ona adeta tapılmasını sağladı. Her kesimden insanı, yıkıcı bir şekilde manipüle etti. Tofanının zirvesinde, etrafında bir tapınma halini alan kitleyle birlikte, tüm düşmanlarını tek tek ezdi.